1. yönetici 2. yönetici

Yöneticiler hep halkın yüzüne bakarlar ve onlara gülümserler. Gülümseyişi yürekten olan ile görünüşte olanın birbirlerine benzerlikleri vardır şüphesiz; ama birisi bütün yaptıklarını, yapması gerektiğini hissettiği için yapar; diğeri, halkı kendisinden yüz çevirmesin diye. Birincisinde insanlık ve sadakat birer sıfat; diğerinde menfaat veya korkunun gereğidir. Birinciler, kişiliklerinden bütün güzelliklerini işlerine de yansıtıp insanlara güven duygusu yayarlar; diğerleri hak etmedikleri yetkileri elden çıkmasın diye yalnızca halkı korkuturlar. Onlar, nefret ettikleri halkın kendilerinden nefret etmelerinden başka bir şeyden korkmazlar ve bunu görmemek, bunu duymamak, bunu öğrenmemek için gerekirse ağızları bağlar, dilleri susturur, düşünceleri zindanlara koyarlar. Aydınlık gelişmeler kendi güçlerini tehlikeye attığı için her kapının kapatılmasını emrederler.