Mutlu olmak zor değil!!!!

    

  Bir insan karşısındaki kişiye olan güvenini yitirirse onun sende olan değeri de bitmek üzeredir yada bitmiştir. Biz bu hayatta başkalarını mutlu etmek ve onların mutluluklarından pay çıkarmak için yaşarız. Yani bu hayatta herkesin bir amacı bir kodu vardır. Benim kodum ise "aile"dir. Bunu burada herkese söylüyorum benim en güçlü yanım AİLEDİR. Bugün elime anemin 12 yaşında mı 17 yaşından mı ne zaman olduğunu hatırlamıyorum ama bir bileklik elime geçti. O bileklikten dedem anneme ve 2 teyzeme de almış ve sanırım bitek annem saklamış onu. Okula servisle gidiyorum servise binmeye giderken o nazar boncuklu bilekliği fark ettim ve bende yanıma aldım. Okulda ilk 2 ders o bilekliği düşündüm acaba kimin ?  kim getirdi diye düşündüm ben bi  kızdan ona benzer bi bileklik aldım acaba o olabilir mi diye düşünürken bilekliği inceliyordum ve boncuklarının eski ve lastiğinin yeni olduğunu fark ettim biraz lastiği yıpranmış ama neyse o bilekliğin annemin bilekliği olduğunu hatırladım. 2. ders sürekli bu bilekliğin başından neler geldi diye düşündüm ve aklıma ilk gelen şey annemle babam evlenirken annem bu bilekliği takmış çünkü annem bu bilekliği ilk taktığında baban anneme sende güzel durdu gibi iltifatlar etmiş. Bunun gibi güzel bir olay olmasa da aklıma bir sürü güzel şeyler geldi ama
 en çok aklıma gelen kötü anılar oldu-hatırlamak istemeyeceğim türden-. Ben zihnimi kontrol etmesini seven bir insanım ve her zaman zihnimi kontrol etmeye çalışırım ama bu sefer o kötü anılar düşünceler benim kontrolümde gelmedi hepsi  aniden bastıran yağmur gibi zihnimin içine yağdılar. Bana bugün sürekli "ne oldu ?. neyin var ?" diye sordular işte bu oldu. O kötü anılar düşünceler gerçekten insanı yoruyorlar, yıpratıyorlar. bu düşünceler içinde bir düşünce geldi aklıma o bilekliği paramparça et ve her parçasını ayrı yerlere at diye ama yapmadım, yapamadım. Çok kötü bir benzetme olacak ama o bileklik sanki benim bir organım gibi geldi bana ama o düşünceden sonra o bilekliği saklama fikri belirdi evet onu yapmak en iyisi saklıcam. Saklıcam çünkü o bileklik benim bu hayatta bir amacım olduğunu hatırlatacak. 

    Biz insanlar o kadar tuhaf durumdayız ki ne kendimize acıya biliyorum ne de kendimizle gurur duyabiliyorum ama kendimi seviyorum bu iyi bir şey. Ben her insanın kendini sevmesi gerektiğini düşünüyorum çünkü hayatta emin adımlarla yürüye bilmek için ilk adımı kendimize güvenerek kendimizi severek atmalıyız. Kendimizi sevmek mutlu olmamıza tam olarak yardımcı olabilir mi ? Hayır.

  Mutlu olabilmek için nelere ihtiyacımız var yada neler yapmalıyız ? işte bu mutluluğu yakalamak için güzel bi soru. Biz insanlar mutlu olabilmek için kadre, batıl inançlara inanmamalıyız! başkasına yaptığımız iyilik için ondan bizim ona yaptığımız gibi iyilik beklememeliyiz! hatta hiçbir şey beklememeliyiz. sadece aklımızı ve kalbimizi kullanıp kendimize göre doğru olduğuna emin olduğumuz şeyi seçmeliyiz. Bence bir insanın mutlu olabilmesi için bir insan kendini sevmeli, herkese her şeye, canlı-cansızlara karşı hoşgörülü adaletli, eşit davranmalı vede sürekli gülmeli, ufak şeyden bile mutlu olabilmeyi öğrenmeli ve en önemlisi insanlardan hiçbir zaman hiçbir şey beklememeli çünkü zaman değişir ve insanlarda değişir. İnsan doğru insanlara değer vermeli ve güvenmelidir!!